മഴയത്ത് ഒരു ചിരാതു
കത്തുന്നതു കാണുമ്പോള്
എന്റെ ഉള്ളുലയും...
നനയാതെ,
കാറ്റില് അണയാതെ,
കുനിഞ്ഞും പിടഞ്ഞും,
ധര്മ്മസങ്കടങ്ങളുടെ
നോവില് കത്തിയെരിയുന്ന ചിരാത്!!!
അതെന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ
പൊള്ളലാവുന്നു....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
കാറ്റിന് എതിരെ പറന്ന തുമ്പിക്ക് എന്ത് സംഭവിച്ചിരിക്കാം?
- തമന്ന
- വാക്കുകളുടെ പാവാടത്തുമ്പും പിടിച്ച് സിന്ട്രല്ലയായി പടികളിറങ്ങിയപ്പോള് വഴുതിവീണത് കവിതയിലേക്ക്. കിലുകിലെ ചിരിക്കുന്ന കൊലുസുമിട്ട് കവിതയുടെ പെയ്ത്തില് ഏറെ നേരം നൃത്തം വെച്ചു. എങ്കിലും, എനിക്കാ പുലരി കാണാനൊത്തില്ല. സൂര്യനുദിക്കുമ്പോഴേക്കും ഓടിക്കയറണമായിരുന്നു ജീവിതത്തിലേക്ക്. കാലില് നിന്നൂര്ന്നുവീണ ആ ഒറ്റകൊലുസ് ഞാനൊന്നു വീണ്ടെടുത്തോട്ടെ.....? കവിയാകാന് മോഹിക്കാത്ത കാളിദാസന് കവിയായി. മോഹിച്ച ഞാനോ 'കാല് ' കവിയായി..
ആമി,
ReplyDeleteവളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു.ഇനിയും ഇത്തരം
ആര്ദ്രമായ വരികളെ കാത്തിരിക്കുന്നു.
കുറേ എഴുതുക...
ReplyDeleteഎല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും!!
നന്നായിട്ടുണ്ട്
ReplyDelete